7. Στο λόφο της αγίας Μαρίνας

Η Σοφία με την Αγγελική, περπατώντας μέσα στο δάσος, έφθασαν στο λόφο της αγίας Μαρίνας. Ο λόφος αυτός πήρε το όνομα του από ένα μικρό εκκλησάκι, που είχαν χτίσει κάποιοι ευσεβείς προς τιμήν της αγαπημένης τους αγίας. Καθώς λοιπόν πλησίαζαν στο εκκλησάκι, η Αγγελική ρώτησε τη μαμά της:

-Μαμά, πες μου κάτι για την αγία Μαρίνα.

-Η αγία Μαρίνα ήταν ένα μικρό και όμορφο κοριτσάκι, που αγάπησε με όλη τη δύναμη της καρδιάς της το Χριστό. Γεννήθηκε το 270 μ. Χ. σε μια μεγάλη πόλη της Μ. Ασίας, την Αντιόχεια.

Τον πατέρα της τον έλεγαν Αιδέσιο και ήταν ιερέας των ειδώλων. Μητέρα δεν γνώρισε, γιατί πέθανε λίγες μέρες μετά τη γέννηση της. Ο μπαμπάς της αναγκάστηκε τότε να τη δώσει σε μια καλή και ενάρετη γυναίκα, για να τη θηλάσει και να τη μεγαλώσει. Η γυναίκα αυτή αγάπησε τη Μαρίνα σαν δικό της παιδί και την μεγάλωσε με πολλή αγάπη και στοργή. Και η μικρή Μαρίνα, όμως, την αγάπησε πολύ, σαν δική της μανούλα. Κοντά σ’ αυτή τη γυναίκα που ήταν κρυφή Χριστιανή, η Μαρίνα έγινε μια πολύ γλυκιά, σεμνή και ευγενική χριστιανή κοπέλα. Σκορπούσε παντού το άρωμα της αγάπης και της καλοσύνης, γι’ αυτό και όλοι την αγαπούσαν σαν δικό τους παιδί. Ήταν ένας επίγειος άγγελος, που έπαιρνε πολλή αγάπη από τον ουράνιο Θεό Πατέρα της και μετά την σκορπούσε απλόχερα σε όλους τους ανθρώπους!

-Γιατί η θετή μαμά της ήταν κρυφή Χριστιανή; 

-Πολλοί άνθρωποι δεν είχαν γνωρίσει ακόμα τον αληθινό Θεό, γι’ αυτό και λάτρευαν τα είδωλα και τους ψεύτικους θεούς. Όλοι οι ειδωλολάτρες μισούσαν τους χριστιανούς και τους πολεμούσαν, γι’ αυτό και οι χριστιανοί λάτρευαν κρυφά τον Χριστό μας. Μια τέτοια, λοιπόν, κρυφή χριστιανή ήταν και η δική της θετή μανούλα.

-Ο μπαμπάς της έμαθε ότι η Μαρίνα ήταν χριστιανή;

-Στην αρχή δεν το ήξερε. Το έμαθε την ημέρα των γενεθλίων της, όταν έγινε 15 χρονών. Εκείνη την ημέρα, ήρθε ο πατέρας της μαζί με πολλούς άλλους ειδωλολάτρες να την πάρει με τραγούδια και χορούς και να την φέρει μπροστά στο ναό της θεάς Αφροδίτης. Εκεί έπρεπε η Μαρίνα να ευχαριστήσει τη ψεύτικη θεά που την έκανε μεγάλη και όμορφη κοπέλα και, σαν ένδειξη αγάπης, να ρίξει θυμίαμα πάνω στα κάρβουνα που έκαιγαν μπροστά στο άγαλμα της. Η Μαρίνα κατάλαβε ότι είχε έρθει η ώρα να ομολογήσει μπροστά σε όλο τον κόσμο την πίστη και την αγάπη της στον Ιησού Χριστό και, αν χρειαστεί, να υποστεί για χάρη Του τα πρώτα μαρτύρια. Με θάρρος ομολόγησε την πίστη και την αγάπη της στον ένα αληθινό Θεό και τον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Ο πατέρας της δεν μπόρεσε τότε να συγκρατήσει την οργή και το θυμό του. Σαν μαινόμενος ταύρος όρμησε κατά πάνω της για να της κάνει κακό. Ευτυχώς που κάποιοι κατάφεραν να την απομακρύνουν από τα χέρια του και να την κρύψουν. Η Μαρίνα, για ένα ακόμα περίπου χρόνο, έμεινε κρυμμένη κοντά στην αγαπημένη της μανούλα, μέχρι που ένα τυχαίο γεγονός έγινε η αφορμή να ομολογήσει ξανά την πίστη και την αγάπη της στο Χριστό και να αρχίσουν τα μαρτύρια της.

-Τι έγινε, δηλαδή, μαμά;

-Μια μέρα την είδε στο δρόμο ένας ειδωλολάτρης στρατηγός, ο Ολύβριος, και θαύμασε την ομορφιά της. Αποφάσισε να την κάνει γυναίκα του. Η Μαρίνα, όμως, αρνήθηκε και του είπε πως μόνο το Χριστό λατρεύει και αγαπά. Εκείνος τότε θύμωσε πολύ και της είπε πως αν δεν αρνηθεί το Χριστό θα της κάνει πολλά βασανιστήρια.

-Η Μαρίνα τι έκανε;

-Έμεινε σταθερή στην αγάπη της στο Χριστό, γι’ αυτό και ο Ολύβριος διέταξε να αρχίσουν τα μαρτύρια της. Την κρέμασαν από τα μαλλιά πάνω σε ένα δέντρο και την έδειραν αλύπητα με ραβδιά, ενώ με σιδερένια νύχια ξέσχιζαν τις σάρκες της, ώστε το αίμα να τρέχει άφθονο πάνω στο τρυφερό της σώμα. Μετά την έριξαν στη φυλακή.

-Πονούσε πολύ, μαμά, η αγία Μαρίνα;

-Πονούσε, Αγγελική μου, αλλά της έδινε κουράγιο ο αγαπημένος της Ιησούς. Ο σατανάς δεν άντεχε να βλέπει ένα μικρό κοριτσάκι να τον πολεμά τόσο γενναία, γι’ αυτό και μεταμορφώθηκε σε τρομερό δράκο, που ήθελε να την καταπιεί. Όταν, όμως, είδε πως δεν τον φοβήθηκε καθόλου, πήρε πιο τρομακτική μορφή και με δυο κέρατα μεγάλα στο κεφάλι, όρμησε κατά πάνω της. Τότε η Μαρίνα τον έπιασε από τα δύο κέρατα και με ένα σφυρί που βρήκε εκεί, άρχισε να τον χτυπά στο κεφάλι. Ο σατανάς δεν μπορούσε να ξεφύγει από τα χέρια της. Όσο τον χτυπούσε η Μαρίνα, τόσο αυτός κόνταινε και μίκραινε, μέχρι που έγινε μια σταλιά και εξαφανίστηκε, αφήνοντας πίσω του κραυγές πόνου και φοβερή δυσοσμία. Η Μαρίνα είχε καταφέρει, με τη δυνατή πίστη και αγάπη της στο Χριστό, να νικήσει τον πονηρό δαίμονα. Μετά απ’ αυτό, απλώθηκε σε όλη τη φυλακή ένα λαμπερό φως και εμφανίστηκε ο αγαπημένος της Ιησούς, για να της δώσει δύναμη και θάρρος και να θεραπεύσει τις πληγές της. 

-Είδαν και οι άλλοι άνθρωποι, ότι ο Χριστός την έκανε καλά;

-Ναι. Όταν την έβγαλαν από τη φυλακή, κανείς δεν μπορούσε εύκολα να πιστέψει αυτό που έβλεπε. Όλες οι πληγές της Μαρίνας είχαν θεραπευτεί και η ίδια έλαμπε από ομορφιά πιο πολύ και από τον ήλιο. Βέβαια, αυτό εξόργισε περισσότερο τον Ολύβριο, που διέταξε αμέσως καινούρια μαρτύρια. Έτσι, κρέμασαν την αγία μας σε ένα δέντρο και με αναμμένες λαμπάδες έκαιγαν το σώμα της. Μετά την έριξαν σε ένα καζάνι με πολύ καυτό νερό για να πεθάνει. Ξαφνικά έγινε μεγάλος σεισμός και ένας πελώριος φωτεινός σταυρός σχηματίστηκε πάνω από το καζάνι. Εμφανίστηκε τότε ένα κατάλευκο περιστέρι να κρατά ένα πανέμορφο στεφάνι και να το βάζει στο κεφάλι της αγίας Μαρίνας. Όλος ο κόσμος είδε τότε την Μαρίνα μας να σηκώνεται από το καζάνι, λουσμένη στο φως και να λάμπει το πρόσωπο της πιο δυνατά από τον ήλιο. Χιλιάδες ειδωλολάτρες πίστεψαν τότε στο Χριστό. Ο Ολύβριος φοβήθηκε μη γίνουν και άλλοι χριστιανοί, γι’ αυτό και διέταξε να σκοτώσουν αμέσως την αγία μας. Έτσι, ένας στρατιώτης αποκεφάλισε την αγία μας και έκανε την ψυχή της να πετάξει μέσα στην αγκαλιά του αγαπημένου της Ιησού, που τόσο πολύ αγάπησε και λάτρεψε με όλη τη δύναμη της καρδιάς της! Ήταν τότε 17 Ιουλίου του 286 μ.Χ. και η αγία Μαρίνα μας ήταν μόλις 16 χρονών κοριτσάκι.

-Συγκινήθηκα πολύ, μαμά, με την πίστη και τα μαρτύρια της. Ήταν τόσο μικρούλα! Τι μπορώ να κάνω, για να της δείξω πόσο πολύ την αγαπώ;

-Να την αγαπάς σαν δική σου αδελφούλα και να την παρακαλάς να σε βοηθήσει, ώστε να αγαπήσεις και συ με όλη τη δύναμη της παιδικής σου καρδούλας τον γλυκύ μας Ιησού, όπως έκανε και αυτή. Τότε θα την κάνεις πολύ, πολύ ευτυχισμένη!!!